carnaval in stijl

Na de eerste Louisa dress wist ik meteen: die maak ik nog wel eens. Niets zo efficiënt als een patroon meermaals gebruiken. Mijn oma vertelde me vorige week nog dat zij "in den tijd" ook gewoon enkele basispatronen had, en door te variëren met de stof telkens weer een volledig andere outfit te voorschijn toverde.

Toen Marte van Compagnie M. de wedstrijd aankondigde, raakte ik even in paniek: drie weken tijd? Ai... dringend stof uitkiezen, want dat is bij mij doorgaans het meeste werk. Ik sta dan minstens vijf keer te draaien voor mijn stoffenkast, kiezen, twijfelen, iets anders kiezen... Maar toen ik deze keer begon na te denken over het geschikte stofje had ik opeens "een helder moment"...  Create something fun, zei ze ... Natuurlijk!... Ik maak toch gewoon een carnavalskostuum!

Je kan trouwens stemmen door het grijze hartje aan te klikken bij mijn foto: Wedstrijd Compagnie M.

Het meeste werk ging deze keer dus niet naar de stofselectie, maar wel naar het knippen... want door het aparte rokdeel, de rits en de zak, was het geen makkelijke klus om alle ruitjes mooi door te laten lopen. Maar dat is me uiteindelijk toch goed gelukt en het hoeft niet perfect te zijn,... perfect is saai... 

Mijn oudste gaat sinds november naar school. Het wordt haar eerste carnaval, en dus ook mijn eerste carnavalsoutfit, dus dat mag iets zijn om nooit te vergeten. Bovendien is ze nog te klein (ik vraag het haar uiteraard gewoon niet) dus mag mama nog kiezen. Toen ze het jurkje zag was ze trouwens meteen enthousiast: "oooh piepekloon"

De eerste pasbeurt verliep ook zonder problemen. Nu nog hopen dat ze het op D-day ook aan wil... u weet vast hoe koppig kleuters kunnen zijn...

Voor mijn part mag ze het kleedje trouwens elke dag aan doen, en niet enkel op Carnaval. Het zou zonde zijn om dit in de kast te laten hangen...  

Het stofje kocht ik vorige zomer, met de bedoeling er ooit een donsovertrek van te maken... dat zal dus enkel nog een groot kussen worden... De knopen kocht ik op de rommelmarkt en komen waarschijnlijk van een of andere bomma-jas. De voering is een oud wit laken, waarschijnlijk ook van de rommelmarkt... 

Het stiksel voor de zoom is een driedubbele steek waarbij mijn machine bij elke steek vooruit  - achteruit en weer vooruit gaat... dat gaat dus driemaal zo traag maar ik vind het leuk om deze naad soms op te laten vallen, want wit zie je enkel op het zwart, en zwart alleen op wit, dus werd het rood...

Als finishing touch maakt ik nog een bijpassend hoedje. Ik gebruikte Decovil Light en werkte het af met een rode zigzagband - jawel - van de rommelmarkt...

Patroon: Louisa dress - Compagnie M.