Stofjes durven hier in huis al wel eens rond te slingeren... en als er dan wat gerommeld wordt in die hoop, resulteert dat soms in een onverwachte combinatie...Zo ook met dit restje Petit Pan, dat ik hier eerder gebruikte.
Het is een test-versie, maar er volgen er ongetwijfeld meer, want deze trui is op zich heel neutraal, en toch opvallend. Plus... een ultieme restjesverwerking... voor diegenen die zelfs lapjes van 7 op 11 cm bijhouden...
Het patroon is zelf geknutseld, er zijn wat haken en ogen aan, maar wie
me een beetje kent weet dat ik me daar niks van aantrek... uit fouten
leren we, dus de volgende wordt gewoon beter... Wat kan er beter? Het
fluo randje aan de mouwen zit een beetje verstopt... en de ellebooglappen (wat een woord...) zitten iets te
veel vooraan. Het kraagje is dat van de Julia sweater die ik hier eerder toonde... het
geeft een eenvoudige trui een leuke twist vind ik.
Het ideetje van die lappen haalde ik trouwens bij Paspelpoes An, zij recyKleerde ooit deze prachtige trui...
Voor de ellebooglappen verstevigde ik het stofje eerst met een dunne vlieseline. Vervolgens stikte ik het met een grote rechte steek op de mouw en daarna werkte ik af door nog eens rondom te stikken met een "chaotische steek". Uit eerdere pogingen om ellebooglappen perfect mooi rond te stikken, wist ik dat je daar immers geduld voor moet hebben, en om half 12 's avonds besefte ik dat me dat niet zou lukken. Dus koos ik een siersteek die geen enkele symmetrie heeft en stikte lekker snel die lappen erop. Om het nog extra te laten opvallen, gebruikte ik fluo-stikzijde...
Ze ziet er content uit met haar nieuwe trui, niet?